Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej
produkcja - ZSRR
kaliber - 122mm
donośność - 8900 m
szybkostrzelność - 4 szt./min.
obsługa - 7 ludzi
280 mm Moździerz oblężniczy wz 1914 Scheneider
produkcja - Rosja
kaliber - 279,4 mm
donośność - 10950 m
szybkostrzelność - 2 strz./ 5 min.
obsługa - 12 ludzi
produkcja - Polska
kaliber - 120 mm
donośność maksymalna - 5700 m
ciężar w położeniu bojowym - 275 kg
szybkostrzelność - 6 - 15 strz./ min.
obsługa - 4 ludzi
120 mm moździerze wz. 1938 zostały wprowadzone do uzbrojenia WP w okresie II wojny światowej. W okresie od 1951 do 1953 roku trwała licencyjna produkcja w Polsce. W latach 1970 - 1975 120 mm moździerze zaliczono do broni nieperspektywicznej, mimo to w latach osiemdziesiątych dokonano modernizacji, czego efektem był moździerz 1943/85. Moździerz był przeznaczony do niszczenia punktów dowodzenia lekkich umocnień oświetlania terenu
160 mm Moździerz wz 1943produkcja - ZSRR
kaliber - 160 mm
donośność maksymalna - 5150 m
ciężar w położeniu bojowym - 1270 kg
szybkostrzelność - 3 strz./ min.
obsługa - 7 ludzi
160 mm moździerze wz. 1943 weszły na uzbrojenie WP w 1953 roku. Były przeznaczone do celów szkoleniowych. Zostały wycofane do końca lat siedemdziesiątych. 160 mm moździerze wz. 1943 były przeznaczone do niszczenia umocnień drewniano-ziemnych i budowanych okopów krytych i transzei, wykonywania przejść w zaporach z drutu kolczastego i niszczenia środków ogniowych
Wyrzutnia Artyleryjska WP-8
produkcja - Polska
kaliber pocisku - 140 mm
donośność maksymalna - 9810 m
ciężar w położeniu bojowym - 1070 kg
czas oddania salwy - 5-10 s
obsługa - 5 ludzi
Wyrzutnia artyleryjska WP-8 została skonstruowana przez Płk. A. Jarosza i Ppłk. M. Olszaka i produkowana w Stalowej Woli, W wyrzutni wykorzystano podwozie od 45 mm armaty wz.1942. Do strzelania zastosowano pociski M-14 stosowane w wyrzutni BM-14.
Wyrzutnia WP-8 jest przeznaczona do niszczenia środków ogniowych piechoty, stanowisk artyleryjskich, zwalczania sprzętu bojowego w rejonach ześrodkowania oraz umocnień polowych, a także odpierania ataków przez prowadzenie ognia na wprost.
Wyrzutnia weszła na uzbrojenie dywizjonów artylerii mieszanej dywizji powietrznodesantowych w 1961 roku. W latach 80-tych wyrzutnie wycofano z uzbrojenia WP.
produkcja - ZSRR
kaliber - 45 mm
donośność maksymalna - 4200 m
ciężar w położeniu bojowym - 560 kg
szybkostrzelność - 20-25 strz./min.
obsługa - 4 ludzi
Armata weszła na uzbrojenie 1 DP im. T.Kościuszki w 1943 r. Jest przeznaczona do niszczenia pojazdów opancerzonych i środków ogniowych. Mimo skuteczności już w 1944 roku zastępowana przez działa 76 mm wz. 1942. Do 1950 roku wszystkie armaty zostały wycofane z jednostek WP.
45 mm Armata Przeciwpancerna wz. 1942
produkcja - ZSRRkaliber - 45 mm
donośność maksymalna - 4500 m
ciężar w położeniu bojowym - 625 kg
szybkostrzelność - 20-25 strz./min.
obsługa - 4 ludzi
Armata weszła na uzbrojenie 1 DP im. Tadeusza Kościuszki w 1943 roku. Jest przeznaczona do niszczenia pojazdów opancerzonych i środków ogniowych. Mimo dużej skuteczności, już w 1944 roku rozpoczęto zastępowanie działa 76 mm armatami wz. 1942 Do 1950r. wszystkie armaty zostały wycofane z jednostek WP.
75 mm Armata Przeciwpancerna wz. 1943 (ZIS-2)
produkcja - ZSRR
kaliber - 57 mm
donośność maksymalna - 8400 m
ciężar w położeniu bojowym - 1250 kg
szybkostrzelność - 25 strz./min.
obsługa - 5 ludzi
Armata wz. 43 jest przeznaczona do niszczenia czołgów, pojazdów opancerzonych, punktów ogniowych i nieukrytej siły żywej. Armata weszła na uzbrojenie LWP w 1943 roku. W latach siedemdziesiątych była wykorzystywana do celów szkoleniowych. Następnie wycofana z uzbrojenia oddziałów artylerii WP.
76,2 mm Armata Pułkowa wz. 1927produkcja - ZSRR
kaliber - 76,2 mm
donośność maksymalna - 4200 m
ciężar w położeniu bojowym - 780 kg
szybkostrzelność - 12 strz./min.
obsługa - 6 ludzi
Armata powstała jako wariant rozwojowy 76,2 mm armaty wz. 1913. Do uzbrojenia została przyjęta w 1927 roku, a pierwszy seryjny egzemplarz dostarczono do jednostki liniowej 22 grudnia 1928 roku. Produkcję zakończoną w 1943 roku. Armata znajdowała się w wyposażeniu pułków piechoty wojsk radzieckich i wojska polskiego po zakończeniu II wojny światowej. Była sukcesywnie wycofywana z uzbrojenia. Prezentowany eksponat został wyprodukowany w 1939 roku.
76 mm Armata wz. 1942 (ZIS-3)
produkcja - ZSRR
kaliber - 76,2 mm
donośność maksymalna - 13290 m
ciężar w położeniu bojowym - 1150 kg
szybkostrzelność - 25 strz./min.obsługa - 5 ludzi
Armata jest przeznaczona do niszczenia pojazdów pancernych, środków ogniowych piechoty, burzenia zapór z druty, lekkich umocnień obronnych.
Armata wz. 42 została wprowadzona do uzbrojenia artylerii dywizyjnej 1. DP im T. Kościuszki w 1943 r.
W służbie armaty pozostawały do 1980 r., choć pod koniec eksploatacji były wykorzystywane wyłącznie do celów szkoleniowych.
produkcja - Polska
kaliber - 85 mm
donośność maksymalna - 15650 m
ciężar w położeniu bojowym - 1729 kg
szybkostrzelność - 15 - 20 strz./min.
obsługa - 6 ludzi
Armata przeciwpancerna D-44 jest przeznaczona do niszczenia pojazdów pancernych, środków ogniowych piechoty, burzenia zapór z drutu i lekkich umocnień obronnych, Weszła na uzbrojenie WP w 1954 roku. 2 lata później rozpoczęto licencyjną produkcję seryjną, którą zakończono w 1960 roku. Do strzelań używa się nabojów zaspolonych. W skład jednostki ognia wchodzą następujące ilości nabojów: 116 z grantem odłamkowym, 4 z pociskiem dymnym, 14 z pociskiem przeciwpancernym smugowym i 6 z pociskiem przeciwpancernym smugowym podkalibrowym.
100 mm Armata Polowa wz. 44
produkcja - ZSRR
kaliber - 100 mm
donośność maksymalna - 20000 m
ciężar w położeniu bojowym - 3650 kg
szybkostrzelność - 7 strz./min.
obsługa - 4 ludzi
Armata przeciwpancerna BS-3 jest przeznaczona do niszczenia czołgów, dział pancernych, artylerii, środków ogniowych piechoty i siły żywej nieprzyjaciela. Działo weszło do uzbrojenia pułków artylerii przeciwpancernej WP w 1951 roku. W 1965 r. armaty uznano za nieperspektywiczne i trafiły na wyposażenie wojsk Obrony Terytorialnej Kraju, Wycofanie armat wz. 44 uzbrojenia WP następiło w latach 90-tych.
Jednostka ognia wynosi 60 naboi. 49 z granatem odłamkowo - burzącym, 3 z pociskiem dymnym i 8 z pociskiem pancernym smugowym.
122 mm Haubica wz. 1939produkcja - ZSRR
kaliber - 121,92 mmdonośność maksymalna - 11800 m
ciężar w położeniu bojowym - 2500 kg
szybkostrzelność - 6 strz./min.
obsługa - 6 ludzi
Haubica została wprowadzona do uzbrojenia WP w 1943 r. Jest przeznaczona do zwalczania siły żywej odkrytej i ukrytej i środków ogniowych piechoty oraz artylerii. Jednostka ognia wynosi 80 naboi, 76 z granatem odłamkowo - burzącym i 4 z pociskiem kumulacyjnym.
produkcja - ZSRR
kaliber - 121,92 mm
donośność maksymalna - 20400 m
ciężar w położeniu bojowym - 8050 kg
szybkostrzelność - 5-6 strz./min.
obsługa - 6 ludzi
122 mm armata wz. 1931/37 została wprowadzona do uzbrojenia WP w 1943 roku. Jest przeznaczona do niszczenia punktów ogniowych artylerii , burzenia silnych umocnień i obezwładniania odległych celów. Jednostka ognia wynosi 80 naboi, 76 z granatem odłamkowo - burzącym i 4 naboje przeciwpancerne smugowe.
produkcja - ZSRRkaliber - 152,4 mm
donośność maksymalna - 17230 m
ciężar w położeniu bojowym - 8070 kg
szybkostrzelność - 3-4 strz./min.
obsługa - 4 ludzi
152 mm haubico - armata wz. 37 została wprowadzona do uzbrojenia WP w 1943 roku. Jest przeznaczona do niszczenia punktów ogniowych artylerii, burzenia silnych umocnień i obezwładniania odległych celów. Jednostka ognia wynosi 60 naboi, 52 z granatem odłamkowo - burzącym, 4 z pociskiem przeciw betonowym i 4 naboje przeciwpancerne smugowe.
152 mm Haubica wz. 1943
produkcja - ZSRRkaliber - 152,4 mm
donośność maksymalna - 12400 m
ciężar w położeniu bojowym - 3640 kg
szybkostrzelność - 3-4 strz./min.
obsługa - 6 ludzi
152 mm haubica wz. 34 została wprowadzona do uzbrojenia WP w 1950 roku.
Jest przeznaczona do niszczenia punktów ogniowych artylerii, burzenia umocnień polowych i wykonywania przejść w zaporach z drutu kolczastego i przeciwczołgowych polach minowych.
Jednostka ognia wynosi 60 naboi. 57 z granatem odłamkowo - burzącym i 3 z pociskiem przeciwbetonowym.
Źródło informacji:
Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz